Dnia 11 października 2012 roku odbyła się uroczystość Nadania Szkole Podstawowej Nr 11 imienia Henryka Jordana. Rozpoczęła się ona mszą świętą w kościele OO. Karmelitów Bosych o godz. 8.00. Eucharystię koncelebrował ksiądz biskup Adam Szal w asyście księdza prałata Bartosza Rajnowskiego, kanclerza Kurii Metropolitalnej w Przemyślu, ojca przeora zakonu karmelitańskiego Pawła Ferko oraz katechety ojca Marcina Adamczyka. Całość uświetniły swoją obecnością poczty sztandarowe z przemyskich szkół oraz zespół TWOJE NIEBO pod batutą ojca Mariusza Wójcika.
Podczas mszy świętej ksiądz biskup uroczyście poświęcił sztandar Szkoły Podstawowej im. Henryka Jordana. Po zakończeniu obrzędów wszyscy zgromadzeni ustawili się do uroczystego przemarszu ulicą Władycze, któremu towarzyszyła orkiestra dęta z Medyki.
Przed budynkiem szkolnym nastąpił uroczysty moment odsłonięcia tablicy przez pana Grzegorza Heydera, wiceprezydenta Przemyśla i poświęcenia jej przez księdza biskupa Adama Szala. Z tego miejsca pani dyrektor Beata Kosicka-Siwak zaprosiła obecnych na dalszy ciąg uroczystości, na który składały się:
– odśpiewanie hymnu państwowego i uroczyste powitanie zaproszonych gości
przez panią dyrektor
– uzasadnienie wyboru Henryka Jordana na patrona szkoły przez panią
wicedyrektor Barbarę Głubisz
– przekazanie sztandaru pani dyrektor przez poczet fundatorów
– honorowe wbicie gwoździ do drzewca sztandaru
– prezentacja sztandaru
– przekazanie sztandaru uczniom przez panią dyrektor
– uroczyste ślubowanie uczniów na sztandar i odśpiewanie hymnu szkolnego
– program artystyczny
– przemówienia gości
– podziękowania pani dyrektor
– zwiedzanie szkoły (wystawa, prace uczniów) i poczęstunek
Swoją obecnością podczas uroczystości zaszczycili nas m.in.
– Pan Andrzej Matusiewicz, senator Rzeczypospolitej Polskiej.
– W imieniu pana Marka Rząsy, posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
pani Marta Jurkiewicz, dyrektor biura poselskiego.
– W imieniu pana Piotra Tomańskiego, posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej
pan Jarosław Stasieczek, przedstawiciel biura poselskiego.
– W imieniu pani Małgorzaty Marcinkiewicz, posła na Sejm Rzeczypospolitej
Polskiej, pani Elżbieta Kurzyńska, dyrektor biura poselskiego.
– Pan Grzegorz Hayder, Wiceprezydent Miasta Przemyśla.
– W imieniu pana Jacka Wojtasa, Podkarpackiego Kuratora Oświaty pani
Janina Mielnikiewicz, kierownik Oddziału Kuratorium Oświaty w Rzeszowie.
– Pan Jan Bartmiński, Przewodniczący Rady Miasta.
– W imieniu pana Jana Pączka, Starosty Przemyskiego, wicestarosta,
pan Marek Kudła.
– Pani Janina Mielnikiewicz, kierownik Oddziału Kuratorium Oświaty
w Rzeszowie.
– Pani Elżbieta Tarnawska, Naczelnik Wydziału Edukacji Urzędu Miejskiego
w Przemyślu.
– Pan Zbigniew Rużycki, Naczelnik Wydziału Sportu Urzędu Miejskiego
w Przemyślu.
– Pani Czesława Olbrych, dyrektor Szkoły Podstawowej Nr 11 w latach
1995-2009.
– Pan Władysław Korzeniowski, wykonawca projektu sztandaru
i twórca modelu tablicy pamiątkowej.
– Pan Ludwik Biernacki, właściciel zakładu fotograficznego FOTO DALUX.
– Pan Wojciech Pieprzny, właściciel hurtowni Tramp.
– Państwo Elżbieta i Kazimierz Pudysz, właściciele firmy ubezpieczeniowej
KOLIBER.
– Ksiądz prałat Bartosz Rajnowski, kanclerz Kurii Metropolitalnej
w Przemyślu.
– Ojciec Paweł Ferko, przeor Zakonu Karmelitów Bosych w Przemyślu
Anna Dryniak
no images were found
Część 1
Część 2
Część 3
Film dokumentalny o dr Henryku Jordanie
Henryk Jordan (ur. 23 lipca 1842 w Przemyślu, zm. 18 maja 1907 w Krakowie) – polski lekarz, społecznik, pionier wychowania fizycznego w Polsce. Od roku 1895 profesor ginekologii i położnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim. Znany głównie z zakładania ogrodów zabaw dla dzieci, tzw. Ogrodów jordanowskich.
Lata młodzieńcze
Pochodził ze zubożałej szlacheckiej rodziny potomków możnych niegdyś Jordanów z Zakliczyna. Był synem Bonifacego Jordana i Salomei z Wędrychowskich. Ojciec jego zarabiał dawaniem korepetycji, matka natomiast prowadziła pensjonat dla panien.
Wykształcenie gimnazjalne zdobył w Tarnopolu (pierwsze cztery klasy) i Tarnowie. W 1861 roku brał udział w narodowych manifestacjach, za co groziło mu relegowanie ze szkoły, więc w 1862 wyjechał do Triestu, a rok później złożył egzamin dojrzałości w języku włoskim (został wyróżniony). Zaczął studia medyczne w Wiedniu. Od roku 1863 kontynuował naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia zakończył w 1867 egzaminem ścisłym, nie przystąpił jednak do egzaminu dyplomowego z powodu zapalenia opłucnej. Wyjechał do Berlina, a stamtąd do Nowego Jorku. W Stanach Zjednoczonych po raz pierwszy zetknął się z gimnastyką szwedzką dla młodych kobiet i dziewcząt (system Linga), która stała się jego pasją.
Działalność na polu medycyny
Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych Jordan rozpoczął praktykę położniczą i ginekologiczną, tam otworzył też szkołę położnych. Później prowadził praktykę w Anglii i Niemczech.
Po powrocie do Polski w 1870 roku otrzymał dyplom doktora medycyny. Po krótkiej praktyce położniczej w Wiedniu objął asystenturę w katedrze ginekologii i położnictwa w Krakowie, kilka lat później otworzył także prywatną praktykę lekarską. Zdobył uznanie jako lekarz ginekologii, specjalista położnik, a także jako wykładowca. W 1890 otrzymał tytuł profesorski. Dwukrotnie (1898/9 i 1904/5) pełnił funkcję dziekana na Wydziale Lekarskim UJ.
Był przeciwnikiem równouprawnienia kobiet w dostępie do zawodu lekarskiego. W roku 1897 zagłosował przeciwko przyjmowaniu kobiet na Wydział Lekarski
Henryk Jordan zaangażował się w działalność wielu instytucji związanych z medycyną, m.in. kierował Krakowskim Towarzystwem Ginekologicznym i Krakowskim Towarzystwem Lekarskim, tworzył Towarzystwo Opieki Zdrowia i Towarzystwo Samopomocy Lekarzy. Założył i redagował czasopismo „Przegląd Higieniczny”. Dzięki działaniom Jordana wprowadzono w szkołach obowiązkowe lekcje gimnastyki (zwanej później kulturą fizyczną czy wychowaniem fizycznym) oraz opiekę lekarską, a także kursy dla nauczycieli wychowania fizycznego na UJ. W 1906 został członkiem Najwyższej Rady Sanitarnej w Wiedniu.
Funkcje społeczne
Henryk Jordan był wielkim społecznikiem o wszechstronnych zainteresowaniach. Obok szeregu działań podejmowanych na niwie medycyny pełnił również inne ważne funkcje społeczne. W latach 1881-1907 był radnym miasta Krakowa. Od 1895 do 1901 był posłem z okręgu krakowskiego na galicyjski Sejm Krajowy. W latach 1902-1907 uczestniczył w pracach Rady Szkolnej Krajowej. We wszystkich tych instytucjach również prowadził szeroką działalność na rzecz rozpowszechniania higieny itp. Był także prezesem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych, Towarzystwa Muzycznego w Krakowie. Działał w wielu innych instytucjach, w szczególności angażując się w pomoc dla ubogiej młodzieży. Brał udział także w pracach Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz zainicjował powstanie Towarzystwa Budowy Tanich Mieszkań dla Robotników Katolickich.
Park Jordana
Największym i najbardziej zapisanym w historii dziełem Jordana było założenie na krakowskich Błoniach w 1889 pierwszego w Europie publicznego ogrodu zabaw i gier ruchowych dla dzieci do lat 15, który nazwano Parkiem Miejskim im. dr Henryka Jordana. W ogrodzie Jordana można było ćwiczyć lekkoatletykę i gimnastykę.
W programie położono nacisk nie tylko o dbałość o rozwój fizyczny, ale także społeczny oraz zapewnienie jak największej dawki ruchu dotleniającego mózg. Ciągłe zmiany rodzajów gier i zabaw miały zapobiec nudzie i monotonii podczas zajęć. Po każdej turze zabaw młodzież zmieniała boisko maszerując przy śpiewie pieśni patriotycznych. Właśnie na śpiew Jordan zwracał szczególną uwagę, uważając, że śpiew nie tylko ożywia zajęcia, ale również ma wpływ na kształtowanie postaw moralnych takich jak rozbudzanie poczucia jedności, solidarności i braterstwa śpiew wpływał także na rozwój kulturalny młodzieży.
Rozwojowi kulturalnemu a także uczuć patriotycznych miało służyć ustawienie wzdłuż głównej alei Parku 44 popiersi sławnych Polaków. Przy tych pomnikach Jordan wygłaszał pogadanki patriotyczne łącząc tym samym wychowanie fizyczne, estetyczne i moralne w jedną całość.
Medal im. dr. Henryka Jordana
Medal im. dr. Henryka Jordana to odznaczenie nadawane przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci (TPD) za szczególne zasługi dla rozwoju opieki zdrowotnej i upowszechnianie kultury fizycznej wśród dzieci i młodzieży.
Medal im. dr. Henryka Jordana został ustanowiony w 1974, jako najwyższe odznaczenie TPD. Przyznawany za systematyczną pracę lub wybitne zasługi na polu rekreacji i usportowienia dzieci i młodzieży, między innymi w organizowaniu rekreacji w czasie wakacji i ferii. Medal jest jednostopniowy. Medal ten otrzymało do tej pory ponad 5 tys. osób.
JORDANOWSKA KONCEPCJA WYCHOWANIA DZIECI I MŁODZIEŻY
”Ja jestem lekarzem – i z tego punktu niejako zapatruję się na społeczeństwo, jak na chorą roślinę, którą gdy więdnie, trzeba leczyć od korzenia, gdy ją utrzymamy w zdrowiu to i rozwinięte z niej społeczeństwo będzie zdrowe i silne” .
Szkoła nasza stawia duży nacisk na popularyzowanie aktywnych metod spędzania wolnego czasu. Bardzo prężnie działa koło turystyczne, organizowane są rajdy rodzinne. Tradycją naszej szkoły od jedenastu lat jest Międzyświetlicowa Olimpiada Sportowa, a od poprzedniego roku Spartakiada dla najmłodszych – Mali mistrzowie sportu dla uczniów klas II. Do użytku najmłodszych oddany został plac zabaw na terenie szkolnym. Henryk Jordan za cel stawiał sobie: Dawać zdrowie i radość poprzez gry w słońcu i na powietrzu. Nasz cel jest podobny.
